Zijn detentiehuizen de oplossing om een humane detentie te bieden?

 Binnen het debat over detentie wordt de laatste jaren vaak gesproken over detentiehuizen. Het idee klinkt aantrekkelijk: kleinschalige instellingen, minder gedetineerden per locatie, begeleiding op maat en een grotere kans op re-integratie. Vanuit VSOA erkennen we dat dit concept in theorie heel wat menselijker en efficiënter kan zijn dan de overvolle en onderbemande gevangenissen waarmee wij dagelijks geconfronteerd worden.

Detentiehuizen: kansen en verwachtingen

Een detentiehuis zou kunnen zorgen voor:

  • Meer opvolging per gedetineerde: met kleine groepen kan begeleiding op maat echt vorm krijgen.

  • Minder spanningen: kleinschaligheid maakt het makkelijker om orde en veiligheid te bewaren.

  • Meer focus op re-integratie: begeleiding rond werk, verslaving of psychische problemen kan beter georganiseerd worden.

Dit sluit aan bij onze overtuiging dat een straf niet enkel gaat om opsluiten, maar ook om voorbereiden op een veilige terugkeer in de samenleving.

Maar zonder personeel geen oplossing

Toch willen wij als VSOA waarschuwen: detentiehuizen zijn geen mirakeloplossing.

  • Ze vragen voldoende en goed opgeleid personeel. Zonder de juiste omkadering zijn detentiehuizen slechts een lege doos.

  • Vandaag kampen de gevangenissen met structurele personeelstekorten. Ook nieuwe projecten zoals detentiehuizen zullen botsen op datzelfde probleem als er niet fors geïnvesteerd wordt.

  • Het gevaar bestaat dat men detentiehuizen als een “snelle oplossing” naar voren schuift, terwijl de werkdruk voor het personeel alleen maar groter wordt.

Een kwestie van keuzes

VSOA gelooft in het principe van humane detentie. Detentiehuizen kunnen daartoe bijdragen, maar enkel als de overheid ook echt middelen vrijmaakt om ze te laten slagen. Investeren in personeel, opleidingen en begeleiding is onmisbaar. Zonder die keuzes blijven detentiehuizen een goed idee op papier, maar geen realistische oplossing in de praktijk.

Conclusie

Voor VSOA is het duidelijk: detentiehuizen kunnen een deel van de oplossing zijn, maar ze lossen de huidige crisis niet op zolang er geen structurele investeringen in personeel en middelen komen. Humane detentie is mogelijk, maar dan moet de politiek echte keuzes durven maken.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Agressie in de Belgische gevangenissen – een groeiend probleem dat niet genegeerd mag worden

 Agressie in de Belgische gevangenissen is geen nieuw fenomeen, maar het is er de voorbije jaren wél zichtbaarder en intenser op geworden. Wat vroeger als “incidenten” werden bestempeld, lijkt vandaag haast dagelijkse kost. Zowel personeel als gedetineerden worden erdoor getroffen, met ingrijpende gevolgen voor veiligheid, welzijn en de werking van onze penitentiaire instellingen. Een explosieve cocktail De toenemende agressie komt niet uit het niets. De gevangenissen kampen al jaren met structurele overbevolking , personeelstekorten en een gebrek aan adequate zorg en begeleiding . Deze combinatie leidt tot spanningen die zich vertalen in verbaal en fysiek geweld. Personeelsleden worden uitgescholden, bedreigd of zelfs aangevallen. Ook tussen gedetineerden onderling neemt het geweld toe. De frustraties zijn begrijpelijk. Gedetineerden zitten vaak met psychische problemen, verslavingen of trauma’s, maar krijgen onvoldoende begeleiding. Anderzijds staat het personeel onder consta...
Meer lezen

Onschuldig tot het tegendeel bewezen is

 De recente verontruste informatie over mogelijke corrupte praktijken in de gevangenissen, waarbij ook penitentiair beambten genoemd worden, slaat in als een bom. VSOA wil in de eerste plaats benadrukken dat de overgrote meerderheid van het personeel niets te verwijten valt . Penitentiair beambten zetten zich dag in dag uit in om, vaak onder moeilijke omstandigheden, hun job naar eer en geweten uit te voeren. Het is een basisprincipe van onze rechtsstaat dat iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen is . Dat geldt ook voor ons gevangenispersoneel. VSOA waarschuwt dan ook voor snelle veroordelingen in de publieke opinie. Het beeld van een hele beroepsgroep mag niet bezoedeld worden door het mogelijke wangedrag van een enkeling. Tegelijk is het duidelijk dat het penitentiair personeel niet immuun kan zijn voor de enorme druk waaronder het dagelijks moet werken: structureel personeelstekort , overbevolking , agressie, en een overheid die vaak te laat of te weinig ingrijpt. ...
Meer lezen

Schrijnende omstandigheden in onze gevangenissen: een systeem op de rand van de afgrond

 Wie vandaag een voet binnen zet in een Belgische gevangenis, komt niet in een omgeving terecht waar orde, rust en re-integratie centraal staan. Integendeel. De realiteit is er één van overbevolkte cellen, uitgeput personeel en mensen die letterlijk op de grond moeten slapen. Dit is geen tijdelijke crisis. Dit is een structureel probleem dat al jaren aansleept. De cijfers liegen er niet om: steeds meer gedetineerden, steeds minder ruimte, steeds meer spanningen. Cellen ontworpen voor één persoon worden vaak gedeeld met twee of zelfs drie mensen. Hygiëne is ondermaats, toegang tot medische zorg is beperkt en basisrechten staan onder druk. Dat zijn de feiten, vandaag, in een modern Europees land. En dan zwijgen we nog over het personeel. Penitentiair beambten draaien dubbele shiften, kampen met burn-outs en zien dagelijks hoe het systeem faalt. Ze willen hun job naar eer en geweten doen, maar botsen op een muur van onmogelijke werkomstandigheden en een gebrek aan erkenning. Het is ...
Meer lezen