Ook directies met de handen in het haar door overbevolking

 De alarmkreten over de overbevolking in onze gevangenissen klinken steeds luider, en niet alleen bij het personeel. Ook de directies zelf staan vandaag met de handen in het haar. Waar moeten ze nog met hun mensen naartoe, als elke cel al lang dubbel bezet is?

Geen plaats meer in strafcellen

Een van de meest pijnlijke gevolgen van deze structurele overbevolking is dat er zelfs geen plaats meer is in de strafcellen. Dat maakt het voor directies en leidinggevenden onmogelijk om een degelijke interne orde te handhaven. Overtredingen binnen de muren blijven vaak zonder de nodige sancties, niet omdat men niet wil optreden, maar simpelweg omdat er geen ruimte meer is. Dit tast de geloofwaardigheid van de sanctiemechanismen aan en zorgt voor nog meer spanningen in de gevangenissen.

Noodwet schiet tekort

De recent ingevoerde noodwet moest soelaas brengen, maar ook die blijkt in de praktijk tekort te schieten. Het aantal gedetineerden blijft hoog, en de druk op personeel én directies neemt alleen maar toe. Een noodwet kan tijdelijk ademruimte geven, maar zonder structurele maatregelen verandert er niets.

Na gesprek met VSOA blijkt

Na overleg met VSOA wordt duidelijk dat ook zij dagelijks signalen krijgen van directies die het niet meer weten. De vakbond bevestigt dat directeurs vaak geen enkele marge meer hebben om problemen kordaat aan te pakken. Het ontbreken van plaats in strafcellen en het voortdurende overschrijden van de capaciteit zorgen ervoor dat zij niet meer in staat zijn hun kerntaak – het waarborgen van veiligheid en orde – naar behoren uit te voeren. VSOA benadrukt dat dit niet langer houdbaar is en dat het uitblijven van structurele maatregelen zowel het personeel als de directies in de steek laat.

Degelijke oplossingen dringend nodig

Directies willen hun verantwoordelijkheid opnemen, maar zonder middelen en zonder ruimte is dat dweilen met de kraan open. De huidige situatie zorgt niet alleen voor een onhoudbare werkdruk, maar ook voor gevaarlijke situaties voor zowel personeel als gedetineerden.

Het is tijd dat de overheid erkent dat lapmiddelen niet langer volstaan. Structurele investeringen en duurzame oplossingen zijn de enige weg vooruit. Anders blijft men niet alleen het personeel, maar ook de directies opzadelen met een onmogelijke opdracht.